Ahhh ah kendime bi blogger cep uygulaması bulamadım :(

Ben aktif bi bilgisayar kullanıcısı diilim! Hani ii kullanırım tmm ama evde diil :( Bebe varken bilgisayar açmak büyük lüks, e elimin altında akıllı Cep telefonu varken illa cepten yazcam post. Ama gelin görün ki google kendi blogger uygulamasını bulunduğunuz ülkede kullanılamıyor diye indirtmiyo, blogaway diye bi uygulama buldum başlık ve taglerde türkçe karakter desteklemiyor :( blogger droid çok ilkel geldi gözüme ama onu da An itibariyle deniyorum! Allah aşkına varsa bilen kullanan bi yardım etsin yaaa :( Word press de mi blog açsaydım ne! Google ı kınıyorum, hatta uygulamaya flag as inappropriate diyip notlar bırakıyorum ama tabi çok da tın :/

Bir kesik emzik hikayesi...

Bi buçuk haftadır izindeyim, gelin görün ki daha ne olduğunu anlayamadan kendimi de oğlumu da bi zora soktum ki sormayın :S iznin ilk haftası uzun zamandır gerek elimin alçıda olması gerekse bi yandan çalışıp bi yandan oğluma bakan büyüklerimizin misafirliği derken ilgilenemediğim evle ilgilendim. Dedim bi derleyip toplayıp sonra güzel güzel vakit geçireyim oğlumla :)  şöyle bi elden geçirdim evi, tabi hâlâ dağınık, düzeltilmesi gereken çekmece dolap vs var ama çaktırmayın onları yavaş yavaş zamana yayarak yapacağım, şimdilik dış temizliği hallettim.

Sonraki hafta başı, Ne oldu, nasıl oldu hatırlamıyorum ne zamandan beri yapmak istediğim şey  aklıma düştü. Emzik bırakmak! Nasıl olsa evdeyim ya ilgilenirim, gece direnirse işe gitmeyeceğim için kalkar pışpışlarım derken tuttum emziğinin ucundan azcık kestim.

1. Gün öğle uykusunda verdim eline, emdi emdi bi keyif alamayınca çıkardı baktı deliğine parmağını sokmaya çalıştı. Bozulmuş dedikçe ağlandı mızmızlanıp kendi ordan oraya attı. Yatakta emziksiz kendini sakinleştiremeyince çok zorlanmasına gönlüm el vermedi aldım ayağımda sallayarak uyuttum, normal zamandan 1 buçuk saat geç daldı uykuya. Akşam aynı şekilde sallanmak istedi.

2. Gün öğle uykusunda çok ağladı çıkardım kesik emziği gösterdim baktı başını çevirip ağlamaya devam etti elini bile uzatmadı almak için. Durum öyle olunca bi daha da çıkarmayım artık dedim ve bugün 9. Gün daha da emziği görmedi. Yatakta kendi kendine vakit geçirebiliyordu emzik varken ama şimdi yanına oyuncak vs de versem uzun sürmüyor  başlıyor mıkırdanmaya. Uyku vakti gelince sallanmadan sakinleşmiyo hatta uyku arkadaşı bile işe yaramıyor :( gündüz uykusundan emzik aramaya uyanmıyo iki gündür ama gece uyanıp arıyor bulamayınca da ver yansın ağlıyor :S tekrar sallıyorum uyuyor.

Şimdilik sadece 2 sorunumuz var, biri gece ağlaması, ki ben onu pek sorun olarak bile saymıyorum çünkü emzik de olsa onu bulamayınca ağlıyordu, ben kalkıp emziği veriyordum. Yani öyle de böyle de uyandırıyor anneyi :S diğeri ise kendi kendine uyuyan Bebe tekrar sallanmaya geri döndü :( bakalım şu emzik işini tamamen unutsun uyku eğitimine tekrar başlarız artık :(

Güncelleme : bugün 15. Gün, bi gün iyi geçiyor ise bi gün meme meme diye ağlıyor, gece uykuları hala tam oturmadı, ağlayarak uyanınca sallayarak bazen ayılmadan tekrar uyutabiliyorum ama Kimi geceler bi ayılıyor üç saat uyumak bilmiyor. Gündüz uykusu nispeten daha iyi. Zaten beni biraz ümitlendiren de o. Yavaş yavaş gecelerinde düzelmesini umuyorum. Malum başladığım işi yarıda da bırakamıyorum. Bu arada her zaman ortalıkta olan "aaa ben tüm çocuklarımı emziksiz büyüttüm", "ay benimki emzik almadı hıh" cılar yer yarıldı içine girdi, "aaa niye vermiyon çocuğun emziğini" ciler türedi. Emzik bırakma konusunda destekçi bulamadım kendime, sanırsın çocuğa işkence yapıyorum :/

Güncelleme : Bugün 24. Gün oğlum çok huysuz sinirli olduğu zamanlar hariç meme demiyo :) hatta 3 gündür gündüz uykularında emziksiz uyumayı geçtim kendi kendine uyumayı başardı :D geceler hâlâ uykuya dalma açısından sıkıntılı olsa da 3 gecedir emzik arayıp uyanmıyor, arada yatak içinde tur atıyo ama tekrar uykuya dalabiliyo, o neredeyse deliksiz uyuyo ama ben malesef annelik hastalığına bi kere yakalanmış biri olarak onun nefesine bile uyanıyorum :( acaba terledi mi, üstü mü açık vs vs bi türlü derin uykuya geçemiyorum :/ neyseki halimize şükür deyip emzik konusunda daha iyimser günler geçiriyoruz anlayacağınız :)

Bloguma kesin dönüş yapmış bulunmaktayım :)

Oooo oo yazmayalı yine çok olmuş, şu an Bebe sallama seansımdan bildiriyorum artık boşlamak yok, ne de olsa artık kendime daha çok vakit ayırabileceğim çünkü uzun bi izne çıktım :D
Gelgelelim Son posttan bu yana olanlara, bayramda tek elle Bebe zaptetmek epey zor olsa da gerek benim Annem gerek eşimin annesi oldukça yardımcı oldular diğer konularda. Bayram dönüşü annem geldi 3 hafta kadar oğluma baktı ben çalıştım derken benim atamam yapıldı ve ücretsiz doğum iznimin kalan kısmını aldım. Bu konuda şunu belirteyim ki devlet herşeyi açık ve net yazdığını iddia etse de (bizzat ankara Devlet Personel Başkanlığı ile görüştüm ve atanan memura atamadan önce doğum yapmış olsa ve 24 ayın bitimine 1ay dahi kalmış olsa izin alabileceğini söylediler) kurumların personel işleri bu konudaki maddeyi (personel Genel Tebliği seri No 2) yanlış yorumlamakta direniyor. Velhasıl önümde uzun bi izin süreci var. Ama doğum iznimde gayet uzundu ve ben bişey anlamadan geçip gitmişti, bu da öyle olacak diye çok korkuyorum :S Allah hayırlısı ile oğlumu kreş çağına kadar büyütmeyi nasip etti, inşallah hayırlısı ile geçer bu vakit :D

Bu arada izne çıkar çıkmaz nasıl rahat battığını ve oğluşumla bu yeni haftaya nasıl başladığımızı bi sonraki postta anlatacağım ;)

Yine yollardayız...

Kurban Bayramı tatili ailelerin uzakta olması sebebiyle yollarda geçmeye başladı bile, Cuma günü babamı da alıp ankaraya gittik. Malum kendisi 2 haftadır çalışan Anne maduru oğluma bakıyordu, dede torun oynadılar bende işle ev arası mekik dokuyarak yeme İçme uyku vb ihtiyaçlara yetiştim. Oldukça yoğun bi Tempo oldu malum evde 3 adamı idare etmek bi de çalışmak biraz beni yordu :(

Yolculuk hazırlıkları oğluşum sayesinde iice zorlaştı, son gün raporluyum oturdum hazırladım ama tek elle zor oldu zira bi elim alçıda, parmağımı Çatlattım :'(

Babamı annem ve kardeşime teslim edip iki gece onlarda kalıp tekrar bu sabaha karşı düştük yollara, çok erken çıkmış olmamıza rağmen yol bir hayli kalabalık. Hayırlısı ile anaevi dinlenme tesisinden kocaköy bayramlaşma kampına varalım yine yazacağım inşallah.

Dipnot : bana çok çektiren ve yılın 3te 1ini serviste geçiren sözüm ona akıllı telefondan kurtuldum, yeni telefonumla cepten kesintisiz blog yayını yapmayı umuyorum artık :D