2. Gün : Kahvaltı sadece tırtıklamaktan ibaretti neredeyse hiç bişey yemeden kalktı, sütüde bardaktan içmeyi sevmediği için yine çok az içti. Öğleyin muz ve muhallebi yedi, şükür ki muz var :) reddetmiyo muz yemeyi. İkindi öğünü arkadaşının doğum günündeydik, 3 lokma poğaça ve yarım dilim pasta dışında bişe yemedi, akşam öğünü tam bi fiyaskoydu, yoğurt ve çorbayı 2 kaşıkta bıraktı, bu kadar çabuk bırakması bende zorla yedirme dürtüsünü uyandırsa da kendimi zor tuttum ve yememesine göz yumdum. Dışarıya çıkmış olmamız sebebiyle yedek yiyecek hazırlamamış olmam benim kabahatim, o yüzden akşam öğünü boş geçti resmen :( bi müddet sonra süt içip yattı. Akşam Sütünü biberonda içmesine izin verdiğim için dolu bi biberon içebiliyor.
3. Gün : Kahvaltı yarım yumurta, 1 kaşık labne, 1 kibrit kutusu Helva ile tamamlandı. Çeşit yedirmekte zorlanıyorum, zeytini reddetti. Yaz gelse de domates salata eklesek. Pekmezi kahvaltı da vermeyi istemiyorum malum kalsiyum çakışması olmasın diye. Sanırım omlet çeşitleri deneyeceğim önümüzdeki günlerde. Öğle Yemeği muhallebi yedi yarım kase. İkindide epeydir aksattığımız pekmez tahin ile bazlama yedi. Demir eksikliği için pekmeze sıkı bı dönüş şart. Akşam öğünü tüm kuralları bozdum ve evden acilen çıkmamız gerektiği için mama sandalyesini TV karşısına koyup çorbasını içirdim, Allah'tan tavuk çorbası sevdiği için zorlama olmadı sadece oyalama oldu :S akşam yine Sütünü içip yattı.
4. Gün : Kahvaltıda Labneyi kaşıklamaktan yumurtayla ilgilenmiyordu bende Labneyi omletin içine ekledim. Çok şükür bi aydır az az yediği omleti eskisi gibi bitirdi ama eski iştah yok, ben çoğunlukla yedirdim. Eskiden ağzına basa basa yerdi. Öğle ve ikindi yemeği yine idare ederdi. TV açmıyor olmamız onun sandalyede oturma süresini epey kısaltıyor tabi. Ama gün içi TV izleme süresi kısaldığı için memnunum bu durumdan. Akşam yemeğinde dün severek içtiği çorbası ağzına 1 kaşık bile almadı, yoğurdu eskiden severdi onu da yemedi. Hiç bişe yememesi beni geri ben onun gerdim. Sakin kalamadım bu sefer, akşam dışındaki öğünleri gün içinde telafi edebiliyo ama akşam yemezse aç yatacak diye içim içimi kemiriyo ve akşam sakin kalmakta zorlanıyorum. Zira bu akşam kalamadım mesela o ağladı ben bağırdım sonra bende üzüldüm, indirdim sandalyeden gönderdim babasının yanına bi süre sonra bizimle 3 5 tane makarna attı ağzına. Bi süre sonra da bi biberon süt için yattı. Bu akşam yememeleri doymadan yatmalar bize gece acıkarak uyanmalarla dönmez inşallah :/
5. Gün : hay ağzımı hayra açaydım gece 12 de kalkıp 5de yattı, süt içti ağladı zıpladı ağladı yaptı kalktı derken bi türlü uyumadı :( kahvaltıda kendi yemek hevesi çabuk geçti hep ben tıktım ağzına, sandalyede kalkıp kıvranıp durdu, kimisi böyle yapan bebeğe öğünün bitti diyip indiriyormuş masadan ama benim içim el vermedi, bi doğru düzgün yediği kahvaltıya var onuda yarım bırakmak istemedim, öğle öğünü resmen hiç bişe yemedi, gece uykusuzluğun verdiği gerginlik ile yine dayanamayıp kızdım, o ağladı ben ağladım :(
6. Gün : özet olarak resmen bebenin huyuna gitmeye başladım, yemek savaşı verip onu mutsuz etmekten vazgeçtim ama zayıflama işi de sıkıntı olmasın diye biraz sevdiği yemeklere göz yummaya başladım. Örneğin akşam yemeğinde çorbasını patates kızartması eşliğinde yedi. Neyseki kızartma için actifry kullanıyoruz bu da daha az yağda buharda pişmesi demek, (yada en azından ben kendimi öyle kandırıyorum)
7. Gün : bi hafta ne çabuk geçivermiş, zorlamamaya alıştım desem yalan olur, hiç bişe yemek istemediği öğünler gerçekten kendimi zor tutuyorum ama az yemiş olmasına katlanır oldum, demek ki o kadar ona yetti diyorum. Bugünün kandırma yiyeceği poğaça idi. Ama hakikaten güzel de yapmıştım hani. Benim oğlum çok hareketli bi çocuk, belkide gün içinde aldığı karbonhidrat miktarı yaktığını karşılamıyordur diyerek bundan böyle aşırıya kaçmadan bi miktar hamur işini arttıracağım sanırım. Ama bu besin çeşitliliğine sağlamak neyi ne kadar yemeli işi çok kompleks bi iş, ama bu ara önceliğimiz aç kalmasın olduğu için takılcaz artık bişiler :/
2. Hafta : itiraf ediyorum her gün her öğün istediği kadar yesin yapamıyorum :( zorlama yok ama oyalama hat safhada, bak pepee bak pinky derken şaşırtıp hoop lokma ağza :S bide özellikle akşam yemeklerinde patates verir gibi yapıp çorba yedirmek de başka bi yöntem :/ yok yaaa ne kadar yerse yesin yapamıyorum ben :( hele Kilo mu vermiş bu çocuk diyen çevre mensupları iyice sinir bozuyo, neyse ama iyi gelişmeler de var, bardaktan bi yudum alıp bırakan oğlum artık suyu bikaç yudum arka arkaya içebiliyo, bardakla şansımız yaver gitti suluğu ve biberonu rafa kaldırdık, çok nadir kullanıyoruz, sütü de pipetle içmeyen alıştı bende bi rahat ettim. Malum doğumdan beri biberon yıka kaynat vb işlemler yoğun olarak tarafımdan yapıldığı için gına geldiydi :)
3. Hafta : Tamam itiraf ediyorum çok şükür yanaklarından sıkıp ağzına yemek tıktığım günler geride kaldı, az yiyo, oyalayalarak yiyo, kendi yemek istemiyo ama iyiyiz böyle. Bu hafta da böyle geçti, eğer iştahı azalmaz ise metod olarak böyle devam edecek gibi görünüyoruz.
Özet olanak bu Ateşkes operasyonunda yaptığım en iyi şey mama Sandalyesini kaldırıp hem düşme riskini ortadan kaldırmak hem de masada nasıl yemesi gerektiğini öğretmek açısından ii bi hamle idi. Birde biberondan kurtulmak ii oldu. Onda da hem diş gelişimine katkı oldu hemde benim biberondan yıkama sterilize etme gibi işlerden fenalık geçirmeden yırtmama :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder